Wij zullen de waanzin zo snel mogelijk hervatten

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


Hij zwaaide zijn akelig jengelende kettingzaag heen en weer zoals een hypnotiseur met zijn horloge zwaait. Tenminste, ik weet natuurlijk niet echt hoe die zwaaien, want ik heb er nooit één gezien, maar in stripboeken hebben ze altijd zo'n horloge dat je voor je ogen zwaaien. En dan lispelen ze van 'slaaaap.... slaaaaaap...'
Ik snap nu wel waarom ze daar horloges voor gebruiken. In plaats van, bijvoorbeeld, kettingzagen. Daar val je bepaald niet van in slaap.
Je wordt er zelfs een beetje zenuwachtig van, eerlijk gezegd.
Vooral als er achter die zaag een gespierde maniak staat, die in plaats van 'slaaaap...' dingen zegt als: 'Oh, wat een feest! Dit jongetje is nog helemaal heel! Hihihi! Waar zal ik eens mee beginnen? Een armpje? Of een beentje? Of gewoon, klein maar fijn, een oortje of zo? Moeilijk-moeilijk, hihihihi!'
Nee, erg rustig word je daar niet van.
Dus... Ja...
'Pas op,' riep ik, 'achter je!'
'Hihihi,' deed de maniak. 'Denk je nou echt dat ik daar in trap? “Pas op, achter je” – dat proberen ze allemaal. En het helpt nooit. Let maar eens op!'
Met die woorden tilde hij zijn zaag hoog boven zijn hoofd. Klaar voor een verschrikkelijke slag.
Maar ja, ik ben dus een heel eerlijk jongetje. Als ik zeg van “achter je” dan is er ook iets achter je, daar kun je rustig vanuit gaan. Anders zeg ik dat niet.
Er liep hier namelijk nóg een maniak rond. Die met de supergrote zaag. De zaag die met zo'n vreselijk geweld tekeer ging, dat zelfs de sterkste maniak hem niet in bedwang kon houden.
Die enorme zaag, je raadt het al, scheerde rakelings over het hoofd van mijn maniak. Met een hels kabaal sloegen de twee zagen tegen elkaar.
Nu zou ik je het liefst vertellen dat de superzaag de middelgrote zaag dwars doormidden hakte, zodat ik in één klap buiten gevaar was.
Maar zo makkelijk is het leven helaas niet.
De middelgrote zaag werd opzij geslagen, de ene maniak schold de ander uit voor gevaarlijke gek, de ander zei 'dank je voor het compliment' en dat was het wel zo'n beetje.
'Onze excuses voor de onderbreking,' giechelde mijn maniak. 'Wij zullen de waanzin zo snel mogelijk hervatten. Waar was ik ook alweer? Oh ja!' Hij tilde zijn zaag opnieuw boven zijn hoofd voor een verschrikkelijke slag.
Ik deed mijn ogen dicht, in afwachting van het onverbiddelijke einde.
Dat niet kwam.
'Blijf van me af,' hoorde ik de maniak schreeuwen. 'Hoe kan ik zo nou zien waar ik zaag?


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE