Dit is het vervolg op mijn boek Donderkat. Ben je niet op zoek naar Donderkat, maar naar informatie over mij, kijk dan hier.

Donderkat wordt in stukjes op het net geplaatst terwijl ik het schrijf. Als het af is, maak ik er een boek van.
Let op: ik maak er een boek van. Je mag het lezen, doorsturen aan je vrienden, uitprinten en bewaren voor mijn part, maar wat je er niet mee mag doen is: boek van maken en verkopen. Ik moet ook ergens van leven, nietwaar?
Elke maandag, woensdag en vrijdag zet ik er een nieuw stukje bij; meestal 's nachts.
Veel plezier ermee!

woensdag 28 mei 2014

Nauwelijks een geit

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


'Ze zijn alleen per drie te koop,' zei Snoet.
'Nou en? Ik heb geld zat!' De generaal lachte. Zijn enorme lijf schudde ervan. 'Ik bied u vijf miljoen Armoestaanse dollars.'
Snoet maakte een kort rekensommetje in zijn hoofd en zei toen: 'Vijf miljoen Armoestaanse dollars? Daar kun je nauwelijks een geit voor kopen!'
'Geiten geven melk. Daar heb ik nog wat aan.'
'Nou, koop dan maar een geit. Schiet die dan maar dood, als je daar pret in hebt. Deze kinderen krijg je niet voor minder dan tien miljoen.'
'Zeven en een half.'
'Akkoord.'
'Chauffeur! Geef die man effe zeveneneenhalf miljoen.'
De chauffeur rommelde wat in een portemonnee en zei: 'Heeft u terug van acht?'
'Ja hoor,' zei Snoet. Hij liep naar de jeep en nam zijn geld in ontvangst. Daarna keek hij ons aan en lachte gemeen.
'Ik heb jullie zojuist verkocht voor nog geen vijf tientjes,' grinnikte hij. 'Is het geen reuze mop? Jullie moeder looft tien miljoen uit, en ik verkoop jullie voor vijf tientjes!'
Ik was nog veel te zwak om op te staan, anders had ik hem in zijn open, vriendelijke, betrouwbare gezicht gemept. Net zo lang en net zo hard tot ik zijn vriendelijke, betrouwbare neus had gebroken. En daarna nog een beetje extra. Wat een schurk was die man!
'Mooi,' zei de generaal. 'Dan ga ik nou dat jongetje doodschieten.'
'Niet doen!' riep ik. 'Mijn moeder geeft u tien miljoen als u ons bij haar terugbrengt. En dan heb ik het niet over Armoestaanse Dollars. In Armoestaanse dollars is dat... eh...' Dit kon ik eigenlijk best uitrekenen. Maar ik werd een beetje afgeleid door het feit dat ik halfdood was van de dorst en de honger, en doordat een gek met een pistool mij dood wilde schieten. Ik was, kun je wel zeggen, op drie verschillende manieren in levensgevaar. Dus... ja...
'Ongeveer honderddertig miljard,' zei de generaal kalm. 'Da's een aardige smak geld. Mar ik zei al: ik heb geld genoeg. En dat meende ik. Honderddertig miljard zal mij echt niet beletten om een jongetje dood te schieten dat... dat... Wat had je ook alweer gedaan?'
Ik had geen idee. Er was nogal veel gebeurd in de afgelopen vijf minuten, en ik kon niet zo helder denken op het moment. Met dat levensgevaar en zo. Ik haalde mijn schouders op.
'Oh ja,' riep de generaal, 'dat was het! Je had je schouders opgehaald. En nou doe je het wéér. Maar je zult het geen derde keer doen...' Hij pakte het pistool van zijn riem.


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE

Geen opmerkingen:

Een reactie posten