Korneel gebroken

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


Korneel ging voorop. Kwetter had mooi mazzel: Korneel wist de weg door het schip met zijn ogen dicht. Dus hij botste niet één keer tegen de muur of een deur of wat dan ook. Dat was bij Jan wel anders. Die botste voortdurend. En ik lag over zijn schouder, dus de helft van de keren werd ik geplet tussen Jan en het ding waar hij mee botste.
Aan de au- en oempfgeluidjes achter mij te horen, was het niet veel anders met mama en haar matroos.
Gelukkig kwamen we na een kwartiertje aan in een ander deel van het schip. Een stuk dat geen last had van onze kortsluiting. Jan zuchtte opgelucht 'Haaaa, licht! Nou kan ik weer zien waar ik loop. Lekker hoor.'
'Ik weet niet,' zei Korneel ongelukkig. 'Het voelt niet goed, om zo maar weg te lopen van een technisch mankement. Zonder dat het gerepareerd is, bedoel ik.'
'Nou,' zei mama, 'dan zet je ons toch lekker op de grond? Kun jij terug naar je mankement.'
'Dat zou u wel willen, hè dame? '
'Het gaat er niet om wat ík wil. Het gaat erom wat jij wilt. Diep in je hart wil je die kortsluiting repareren, geef maar toe. Elektrische draden, die aan elkaar vastgesmolten zijn... een lopende band die niet meer loopt... koelingen waarin het langzaam warmer wordt... duizenden kilo's vis, die bederven... Allemaal omdat jij je werk niet netjes doet. Omdat de afdeling reparatie tekort is geschoten.'
Het effect van mama's woorden was duidelijk te zien. Korneel spande zijn kaken en snoof als een stier. Zweet druppels liepen over zijn gezicht, en hij zette geen stap meer vooruit. Hij wilde ons naar de kapitein brengen, maar hij wilde ook terug. Hij wilde repareren.
Genadeloos ging mama door: 'Oh, wat zal de kapitein boos zijn! En wat zulle alle andere afdelingen lachen! Om die prutsers van Reparatie, die niet eens een simpel kortsluitinkje...'
Dat werd teveel voor Korneel. Met een hese brul kwakte hij Kwetter op de grond, riep haastig tegen Jan: 'Jij neemt haar erbij, en je laat ze niet lopen anders weet ik je te vinden. Al biedt dat mens je tien miljoen, begrepen?' en rende terug het duister in. Naar zijn technische mankement.
'Pfff,' zei Jan. 'Wat een dienstklopper.'
'Ach ja, je hebt van die mensen,' zei mama. 'En zullen we het nu dan maar over geld hebben? Tien miljoen heb ik niet bij me, vrees ik, maar...'
'Vergeet het maar, dame,' zei Jan somber. 'Ik verdien graan een centje bij hoor, daar niet van, maar wat heb ik aan geld als Korneel me te pakken krijgt? Hij is in staat me in de vleeshakker te gooien, als me niet houd aan mijn plicht als reparateur. Nee dame, als ik jullie laat lopen dan kost het me mijn kop!'
'En als je één van ons drieën laat lopen?' vroeg mama poeslief.
'Zelfde verhaal, dame.'
'Goh, meneer Jan,' zei ik, 'dan zult u het wel erg vervelend vinden dat u Kwetter hebt laten ontsnappen.'



BEGIN / VORIGE / VOLGENDE