Het pistool van de Moeflon

BEGIN / VORIGE
/ VOLGENDE


'U klinkt een beetje boos,' zei mijn moeder. 'Alsof ik iets gedaan heb, of zo. Maar dat heb ik helemaal niet! Nou ja, die paar ontploffinkjes in het gebouw van Cockel, dat wel natuurlijk, maar het staat grotendeels nog overeind, dus waar hebben we het nou helemaal over?'
'Het gaat er niet om wat u gedaan hebt,' snauwde de Moeflon. 'Het gaat erom wat u bent. Of liever gezegd: wat u niet bent. U bent namelijk geen idioot. Alle geheime diensten en bevrijdingslegers zitten vol idioten, wit u dat? Ze trapten allemaal in mijn plannetjes, en zo gebeurde er niks, en niemand deed wat. Maar bent heel anders, u luistert naar niemand. U doet gewoon wat u wilt. En dan gebeuren er dingen. Kijk, daar houden wij spionnen niet van. Dat kost ons een hoop geld. Want stel je even voor dat er iets verandert – dat de Noorderlingen winnen van het Zuiden, bijvoorbeeld. Dan hebben ze mij niet meer nodig, dan hoeven ze mij niet meer te betalen. En de Zuiderlingen kunnen mij niet meer betalen, want die bestaan niet meer. Snapt u?'
Mama knikte. 'Ik geloof dat ik al weet wat u van plan bent,' zei ze. 'U denkt: ik geef die Donderkat aan Dogger, dan verdien ik in één klap wat ik anders in twintig jaar zou hebben verdiend.'
'Inderdaad,' zei de Moeflon, en hij richtte zijn pistool op mama.
'Hoho,' kreunde Miguel. 'Ik had haar het eerst gezien. Ik wil de helft.'
'Ach man,' sneerde de Moeflon, 'jij hebt niks meer te betekenen. Je been is kapot en je bevrijdingsleger is één grote bende verraders.'
'Inderdaad,' zei Ernesto, en hij gaf Pepe nog maar eens een schop.
'Dat hoef ik niet te pikken,' brieste Pepe. 'Van een verraaier!' En hij schopte terug.
'Als jullie alle verraders hier gaan schoppen, zijn jullie nog wel even bezig,' merkte de Moeflon droog op.
'Ach, hou toch je muil,' snauwde Pepe. 'Het is allemaal jouw schuld.' En hij gaf de Moeflon een mep.
De Moeflon haalde uit naar Pepe, maar die bukte. Pats! De vuist van de Moeflon kwam midden op Ernesto's neus terecht.
Moet ik nog uitleggen wat er gebeurde?
Miguel gaf de Moeflon een kopstoot, één van de kindsoldaten (die spioneerde voor de Amerikanen) ramde zijn elleboog in de buik van een vroegere kameraad (die van de Chinezen), werd vervolgens in zijn oor gebeten door die van het AVBFLM(Z), en daarna kon ik het niet helemaal meer volgen. Het duurde niet lang of het hele Bevrijdingsleger rolde als een kluwen kleuters over de hele grote binnenplaats. Het enige verschil was dat kleuters niet zo vreselijk hard kunnen meppen. De dappere bevrijders, daarentegen, die wisten wel van wanten! Overal zag je blauwe ogen, bloedneuzen en tot bloemkool geslagen oren. Sommigen riepen auw, anderen riepen grr, en de meesten riepen het allebei tegelijk.
'Grote hemel,' zei meneer Dogger. 'Wát een idioten. Ik moet ook altijd alles helemaal zelf doen.'
Toen pas zag ik wat hij in zijn hand hield.
Het pistool van de Moeflon.


BEGIN / VORIGE
/ VOLGENDE