Dit is het vervolg op mijn boek Donderkat. Ben je niet op zoek naar Donderkat, maar naar informatie over mij, kijk dan hier.

Donderkat wordt in stukjes op het net geplaatst terwijl ik het schrijf. Als het af is, maak ik er een boek van.
Let op: ik maak er een boek van. Je mag het lezen, doorsturen aan je vrienden, uitprinten en bewaren voor mijn part, maar wat je er niet mee mag doen is: boek van maken en verkopen. Ik moet ook ergens van leven, nietwaar?
Elke maandag, woensdag en vrijdag zet ik er een nieuw stukje bij; meestal 's nachts.
Veel plezier ermee!

maandag 8 oktober 2012

Een handleiding waar je wat aan hebt

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


'Dit is een onderzeeboot,' legde papa uit. 'Die zijn speciaal gemaakt om niet te zinken, zelfs niet als ze beschoten worden. Dus als je beschoten wordt, gaan er volautomatisch allerlei waterdichte deurtjes dicht. En dan zit je weer even veilig. Tenminste... zoiets moet het wel zijn, denk ik. Ik heb de handleiding nog niet helemaal doorgelezen want dat is me nogal een boekwerk.'
'Is er niet,' vroeg mama na een tijdje, 'ergens een soort schermpje of zo, of een wijzertje? Waarop je kunt zien of je geraakt bent door een torpedo? Als ik een duikboot ontwierp, zou ik er zo'n wijzertje in doen.'
'Dat klinkt eigenlijk heel logisch en verstandig, ja,' zei papa. 'Ja, ik neem aan dat er wel zo'n wijzertje is. Daar ergens.' Hij wees op de wand van de commando-kamer. Het was een tamelijk grote wand, van onder tot boven propvol met schermpjes, lampjes, wijzertjes, knopjes en hendeltjes.
Ik rende op de wand af en zocht het juiste wijzertje. Bij alle wijzertjes enzovoort stond geschreven wat je erop kon zien, dat dat was een makkie. Gewoon zoeken naar het wijzertje 'Geraakt door torpedo ja/nee'.
Boven het eerste schermpje stond: Bl. vsp. Er flitsten groene er rode lampjes op, die mij probeerden te vertellen hoe het met de Bl. vsp. gesteld was. Het werd mij niet helemaal duidelijk of het nou goed of slecht ging met de Bl. vsp., en of de Bl. vsp. nou iets fijns was of juist iets akeligs.
Volgende wijzertje dan maar. Daarboven stond 'ΔΩ toiletten'. Ik had geen idee wie of wat ΔΩ was, maar als-ie in de plees thuishoorde was hij op dit moment niet zo belangrijk.
'Dit schiet niet op, lieverds,' zei mama. 'Pak de handleiding er eens bij, schat.'
Papa kreunde. Hij had een hekel aan de handleiding, want daarvan kreeg hij pijn aan zijn rug. Het was een gigantisch boekwerk, zwaarder dan je in je eentje tillen kunt. We hadden het idee dat het ding expres zo ingewikkeld mogelijk was. Alsof de makers niet wilden dat je er iets aan had. Op de voorkant stond trouwens: 'Handleiding. Heb je tien jaar training gehad in het besturen van duikboten? Nee? Blijf dan overal met je domme fikken vanaf en ga iets anders doen. Echt, dit is te ingewikkeld voor je. Dit wordt een ramp. Doe iedereen een lol en blijf overal vanaf.'
Zuchtend en steunend sleurde papa het enorme pak papier uit de kast.
Hij sloeg het open en bladerde naar de T.
'T... T... T... Torpedo's, aha, daar hebben we ze. Even kijken Torpedo's, afschieten van –.'
'Dat stukje ken ik al uit mijn hoofd,' zei Michael. 'Daar staat het niet bij.'
'Nee,' zei papa, 'dat dacht ik al. Hmmm... hmmm... Aha! Torpedo's, geraakt worden door –. Even kijken, ja hoor, hier staat het: wat te doen als u geraakt wordt door een torpedo. Oh, wat een lekker kort hoofdstukje! Dit staat er: “Als u geraakt wordt door een torpedo moet u niet in de handleiding gaan zitten kijken, stomme idioot die u er bent! Terugschieten! Nu! U wordt aangevallen, begrijpt u dat niet?” Tja, daar hebben we niet veel aan, ben ik bang.'
Er ging opnieuw een schok door de duikboot.


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE

Geen opmerkingen:

Een reactie posten