De warme, droge zee

BEGIN / VORIGE
/ VOLGENDE


Met een woedende kreet verdween Leeghwater uit het zicht. Onmiddellijk klapte het luik weer dicht, met een luide klik. Kwetter liet zich uit de lamp vallen.
'Nu wij,' zei ze haastig. 'Dat bent een probleempje, want als jij het luik voor mij open doet, wie doet het dan voor jou? Het lijkt mij het beste als ik het luik voor jou open doet, en als ik daarna met een aanloop en een salto over het bureau heen springt, dan haalt ik het luik misschien nét op tijd.'
Ik graaide een paar opgezette hamsters van de muur en ging klaar staan onder de lamp. 'Dukken maar!'
Kwetter drukte op het knopje, maar ik stond niet netjes op het luik. Schuin onder de lamp stond ik, in plaats van recht eronder, en dat was expres. Het luik floepte open, en na anderhalve seconde weer dicht zonder dat er iemand doorheen gegaan was.
Dicht?
Nee, helemáál dicht klapte het niet, want er zaten twee opgezette hamsters klem tussen het randje.
'Wat doet jij nou?' vroeg Kwetter een beetje verontwaardigd. 'Wij hebt geen tijd om met hamsters te spelen. Ik hebde jou toch verteld wat mijn plan was?'
'Ja. En mijn plan is beter. Kom snel, straks ontploft de boel.'
Met een ietwat sjaggerijnig gezicht, en onder gemompel van 'mijn plan bende uitstekelvarken, toevallig,' haastte Kwetter zich mijn kant op. We grepen elkaar stevig beet en sprongen één twee hup op het luik.
Dat was nog niet netjes dichtgeklikt, en door ons gewicht zwaaide het weer helemaal open. Samen met de twee hamsters vielen we op een soort glijbaan, spiegelglad en steil naar beneden. Het was er aardedonker, dus ik heb geen idee waar het ding van gemaakt was of hoe groot de gang was waar we doorheen gleden. Ik had ook niet veel tijd om het me af te vragen, want ik had het best druk met gillen.
Kwetter ook, alleen gilde zij 'Joewieieie' van de pret in plaats van 'aaargh' van de schrik, zoals ik. Soms erger ik me dood aan mezelf. Jongens zijn volkomen gestoord, maar – laten we eerlijk zijn – meisjes zijn ook niet helemaal perfect. Sommige dingen die meisjes doen zijn best wel stom. Bijvoorbeeld: gillen als je in een achtbaan zit. Waar is dat goed voor? Daar schiet je toch niks mee op?
Altijd als ik een meisje hoor gillen om niks,denk ik boos: kom op, meid, een beetje zelfbeheersing graag, ja?
En nu gilde ik zelf mijn longen leeg.
Heel, heel ergerlijk.
Gelukkig duurde het niet lang.
Na twintig seconden bonsden onze voeten tegen een tweede luikje, dat onmiddellijk open floepte om ons erdoor te laten.
Heel eventjes vlogen we door de lucht, de blauwe zonnige lucht boven de deinende zee, maar het vliegen werd al snel vallen. We tuimelden 'Joewieie' en 'aargh' (bah) naar beneden, tot we met een luide bons neerkwamen op de warme, droge zee.
Wacht eens even...
Droog?
Bons?
Wat nu weer?


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE