Dit is het vervolg op mijn boek Donderkat. Ben je niet op zoek naar Donderkat, maar naar informatie over mij, kijk dan hier.

Donderkat wordt in stukjes op het net geplaatst terwijl ik het schrijf. Als het af is, maak ik er een boek van.
Let op: ik maak er een boek van. Je mag het lezen, doorsturen aan je vrienden, uitprinten en bewaren voor mijn part, maar wat je er niet mee mag doen is: boek van maken en verkopen. Ik moet ook ergens van leven, nietwaar?
Elke maandag, woensdag en vrijdag zet ik er een nieuw stukje bij; meestal 's nachts.
Veel plezier ermee!

maandag 27 februari 2012

Smiksmek's mobiele mjamburger-maak machine

BEGIN / VORIGE / VOLGENDE


Mijn vader zuchtte droevig. 'Ik denk dat ik het wel weet, jongen.'
'Wat dan?' vroeg Gaby
'Een grote, glimmende vrachtwagen,' zei ik, 'en daarop staat...' Papa en ik keken elkaar aan en we zeiden het precies tegelijk.
'SMIKSMEK'S MOBIELE MJAMBURGER-MAAK MACHINE.'
Wat?' riepen Gaby en Kwetter ontzet.
'Smiksmek's Mobiele Mjamburger-Maak Machine,' herhaalden wij.
Kwetter en Gaby gilden het uit van verontwaardiging.
Want ze kenden meneer Smek, de maker van SmikSmek's Mjamburgers, vrij goed. Hij was een vriend van meneer Dogger, en hij was een schurk van jewelste. Vroeger had hij een fabriek, waar hij allerlei walgelijk vlees-afval vermaalde tot goedkope mjamburgers. En niet alleen vleesafval. Het is te verschrikkelijk voor woorden, maar zijn Vreselijke Vleeshakker hakte ook wel eens wat anders. Namelijk: kindertjes. Kinderen die ontvoerd waren door Snoet, de kinderdief.
Dus.
Mama had zijn machine onklaar gemaakt. Niet opgeblazen of zo, alleen maar een paar wieltjes verschoven zodat de Vleeshakker geen vlees meer hakte; hij hakte zichzelf.
Daarna waren we nog even met een tank door die fabriek gerost, en we hadden gedacht dat Smek zijn streken nu wel zou hebben afgeleerd. Of dat hij op zijn minst failliet was en geen streken meer kon uithalen. Helaas: zo eenvoudig was het allemaal niet.
'Meneer Smek,' vertelde mijn vader, 'heeft al jaren geleden zijn Mobiele Majamburger-Maak Machine laten bouwen. Met geld, geleend van de Doggersbank natuurlijk. Ik weet nog dat ik dacht: wat moet iemand nu met een gigantische vleeshakker op wieltjes? Meneer Smek zei dat het was om supersnel zijn winkels te bevoorraden. Zo blijven de burgers beter vers, zei hij.
Maar nu weet ik waar hij eigenlijk voor dient: voor de spoorloze verwijdering van iedereen die deze schurken in de weg staat. En er intussen nog een aardig centje aan verdienen ook!'
'Maar dat zal hem niet glad zitten,' zei Gaby verhit. 'Deze machine slopen we ook!'
'Makkelijker gezegd dan gedaan,' zei ik.
'Hoezo? Eén van mama's bommen erop en...'
'Ten eerste: mama heeft nog geen bommem,' wees ik haar terecht. 'En ten tweede: het wordt zeker geen makkie om een bom bij die machine te krijgen. Je hebt geen idee wat ik hier allemaal zie!'


BEGIN / VORIGE / VOLGENDE

Geen opmerkingen:

Een reactie posten